فواید فراوان گوجه را بشناسید
نام فارسی: گوجهفرنگی
نام انگلیسی:Tomato
نام علمی: Lycopersicum esculentum
معرفی گیاه:
گوجهفرنگی گیاهی است یک ساله، دارای شاخههای زیاد که ارتفاع آن تا حدود یک متر میرسد. گلهای آن زرد رنگ است و از کنار شاخهها و یا ساقه آن بیرون میآید. میوه آن گرد و یا تخممرغی و به رنگ زرد و یا قرمز دیده میشود.
گوجهفرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته ولی به اندازه یک گیلاس بوده و کمکم در اثر پرورش درشت تر شده است. گوجهفرنگی انواع مختلف دارد و در حدود شانزده نوع آن در بازار به فروش میرسد. یک نوع آن گوجهفرنگی سفید است.[۴] گوجهفرنگی را باید هنگامی که کاملاً رسیده است از بوته چید و مصرف کرد، زیرا گوجهفرنگی نارس، سبز است و برای بدن مخصوصاً کلیهها مضر است. البته در کشورهای صنعتی گوجهفرنگی را کال میچینند تا هنگامی که به مقصد برسد و یا در انبار، رسیده و قرمز شود. اگر گوجهفرنگی کاملاً قرمز باشد ولی هنگامی که آن را باز میکنند تخم آن سبز باشد نشانه این است که گوجهفرنگی را کال چیدهاند و بعد رسیده است.[۴]
طبع گیاه:
گوجهفرنگی دارای طبع سرد و تر و مصلح آن روغن زیتون میباشد.[۳]
رویشگاه:
وطن اصلی این گیاه آمریکای جنوبی است. در قرن شانزدهم در کشور پرو به مقدار زیاد کشت میشده است. در قرن هفدهم گوجهفرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند میتوانستند از آن استفاده کنند و به نام سیب عشق معروف شد.[۴]
سابقه کاشت آن در ایران به حدود صد و پنجاه سال قبل میرسد و اکنون در بیشتر مناطق کاشته و مصرف میشود و تقریباً در تمام فصول سال وجود دارد.[۴][۱]
ترکیبات شیمیایی:
گوجهفرنگی سرشار از اسیدفولیک و ویتامینهای K ,C ,B2 ,B1 ,B ,A و D است.
املاح معدنی موجود در آن شامل کلسیم، پتاسیم، منیزیم و بروم است.
گوجهفرنگی همچنین دارای پروتئین، سلولز و اسیدهای آمینه است.[۲]
موارد مصرف و اثرات درمانی گوجهفرنگی:
گوجهفرنگی درجه قلیایی بودن خون را بالا برده و به دفع مواد سمی خون کمک میکند. به طور کلی تصفیهکننده خون است.
برای تمیز کردن خون باید از آب گوجهفرنگی و کرفس به نسبت مساوی و به مقدار سه فنجان در روز قبل از غذا و مدت سه هفته استفاده کنید.
به دفع اسید اوریک کمک میکند.
گوجهفرنگی ملین است.
گوجهفرنگی سبب کاهش کلسترول خون میشود و از بیماریهای قلبی جلوگیری میکند.
برای درمان ورم ملتحمه چشم مفید است.[۴]
سنگ کلیه را دفع میکند.
گوجهفرنگی گرچه دارای اسیدسیتریک است اما بدن را قلیایی میکند.
آقایان با خوردن مرتب گوجهفرنگی میتوانند خود را در مقابل سرطان پروستات بیمه کنند.
گوجهفرنگی از ورم آپاندیس جلوگیری میکند.[۴][۲]
برای رفع دنداندرد، ریشه و شاخه برگهای گوجهفرنگی را با آب بجوشانید و این جوشانده را مزه مزه کنید.
از جوشانده برگ گوجهفرنگی برای دفع شته و حشرات میتوانید استفاده کنید. بدین منظور باید یک کیلوگرم برگ تازه گوجهفرنگی را در یک لیتر سرکه خیس کرده و در داخل ظرفی که ۲ لیتر آب جوش دارد، بریزید و ظرف را روی حرارت قرار داده و مدت ۱۵ دقیقه بجوشانید. ظرف را از روی حرارت برداشته بگذارید تا مدت دو روز بماند و گاهگاهی آن را هم بزنید. سپس آن را با فشار صاف کنید.
گوجهفرنگی به دلیل داشتن املاح معدنی فراوان برای مبتلایان به نقرس و رماتیسم و التهاب مفاصل مفید است.
گوجهفرنگی ورم مفاصل را برطرف میکند.
از تصلب شرایین جلوگیری میکند و حتی مصرف آن برای این مرض مفید است.
اوره خون را پایین میآورد.
برای تمیز کردن لکه جوهر بر روی لباس یک تکه پنبه را داخل آب گوجهفرنگی برده و لکه جوهر را با آن مالش دهید و سپس آن را بشویید.[۴]
ورم مخاط روده را رفع کرده و از سرطان معده جلوگیری میکند.
اگر پوست شما کک و مک دارد هر روز آن را با آب گوجهفرنگی تمیز کنید کمکم کک و مک ها را از بین میبرد.[۴][۱]
گوجهفرنگی برای رشد اطفال، ترمیم بافتهای بدن و شادابی و طراوت پوست مفید است.
ذرات پوستش حرکات دودی رودهها را زیاد و دستگاه هاضمه را جارو مینماید و زبالههایی که در چین و چروک معده و روده جمع شدهاند را با خود خارج میکند.
ورقههای نازک گوجهفرنگی به عنوان یک ماسک برای از بین بردن جوش و غرور جوانی مفید است.
گوجهفرنگی اشتهاآور بوده و برای مسمومیتهای مزمن مفید است.
گوجهفرنگی برای درمان التهاب بافتها، اگزما و بالا رفتن فشارخون بسیار مفید است.
عمل هضم را آسان میکند.
گوجهفرنگی درمان اسکوربوت بوده و از حالت اسیدی خون میکاهد و آن را متعادل میسازد.
گوجهفرنگی را نباید در روغن سرخ کنیم زیرا دیرهضم میشود، بلکه آن را در آب خودش بپزیم و سپس با کره میل نماییم.
گوجهفرنگی را باید با پوست خورد زیرا در صورتی که پوستش کنده شود ویتامین C موجود در آن از بین می رود.
از خوردن کال و نارس آن خودداری کنید زیرا دیر هضم بوده و سبب نفخ میگردد.[۲]
موارد منع مصرف:
در بعضی از اشخاص هضم گوجهفرنگی با اشکال صورت میگیرد. افرادی که معده و روده حساس دارند نباید در خوردن گوجهفرنگی افراط کنند.
بعضی از افراد نسبت به گوجهفرنگی حساسیت دارند. این گونه افراد نیز نباید گوجهفرنگی بخورند.[۴]
مبتلایان به سرطان و افرادی که مزاج صفراوی دارند در مصرف آن احتیاط کنند.
زیادهروی در مصرف آن سبب اسهال و حساسیتهای پوستی میگردد.[۲]
میوه نارس گوجهفرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز کرد.
بعضی متخصصین معتقدند کسانی که مبتلا به درد و ورم مفاصل هستند، نباید گوجهفرنگی مصرف کنند. در حالی که گروه دیگر اعتقاد دارند مصرف گوجهفرنگی برای این بیماران ضرری ندارد. در هر صورت بهتر است بیماران مبتلا به ورم مفاصل نظر پزشک معالج خویش را درباره مصرف گوجهفرنگی جویا شوند.[۱]
منابع:
۱٫فرهنگ داروهای گیاهی
۲٫درمان بیماریها با داروهای معجزهگر گیاهی
۳٫تغذیه در طب ایرانی، اسلامی
۴٫طبیعت و سلامتی (غذا داروها)
برگرفته از سایت مفید طب