گل داوودی، گیاهی برای سلامت شما

گاهی ممکن است احساس کنید بدن‌تان دچار مشکل شده و مبتلا به بیماری شده‌اید، به عنوان مثال صورت‌تان پر از جوش‌های پوستی یا آکنه شده یا دید چشم‌های‌تان به اندازه‌ی قبل نیست. ما گیاهی دارویی برای درمان بیماری‌ها به شما معرفی می‌کنیم که شاید کمتر با خواص آن آشنایی داشته باشید. گل داوودی یکی از بهترین گیاهان درمانگر برای حفظ سلامتی شماست.
گیاه‌شناسی
گل داوودی گیاهی دائمی و متعلق به خانواده‌ی کاسنیان است و با گلبرگ‌های فراوانش در سراسر جهان شناخته شده است. رنگ شکوفه‌های این گیاه از زرد بسیار کمرنگ تا قرمز روشن متغیر است و شکوفه‌های برخی از گونه‌های آن سبز و بنفش‌رنگ نیز هستند. گل‌های گیاه داوودی خوراکی هستند و سال‌هاست که از فواید دارویی آن‌ها استفاده می‌شود. با این‌که از این گیاه بیشتر به عنوان گیاه زینتی استفاده می‌شود، خواص درمانی آن نسبتا شناخته شده است. گیاه‌شناسان طب سنتی چینی، از این گیاه برای درمان مشکلات مختلف استفاده و متخصصان علم پزشکی مدرن هم این کاربردها را تایید می‌کنند.
این گیاه گلدار در طب سنتی برای درمان برخی از عفونت‌های خاص بسیار موثر است و از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند. دمنوش گل‌های خشک‌شده‌ی داوودی طلایی رنگ است و طعمی مانند بابونه دارد. می‌توانید آن را با کمی عسل میل کنید. همچنین می‌توانید گلبرگ‌ها، برگ‌ها و ساقه‌های آن را کمی در آب در حال جوش بیندازید و سپس به سالادهای خود اضافه کنید.
از نوشیدن دمنوش گل داوودی لذت ببرید. فقط کافی است قبل از مصرف آن، با یک پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید به آن حساسیت ندارید.
ویتامین‌ها و موادمعدنی
گل‌ها و برگ‌های این گیاه بیشترین خواص دارویی را دارند و سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که برای درمان برخی از بیماری‌ها و اختلالات مفید است. همچنین حاوی مواد مهمی مانند کلروژنیک اسید، فلاونوییدها و کاروتن، منبع خوبی از ویتامین‌های A، B6، C، K، ریبوفلاوین، تیامین و مواد معدنی (کلسیم، منیزیم، آهن، سدیم، فولات، پتاسیم، روی، مس، منگنز و فسفر) هستند.

گل داوودی در طب سنتی چینی
طب سنتی چینی بیش از آن‌که گیاهان را بر اساس مواد شیمیایی موجود در آن‌ها دسته‌بندی کند، آن‌ها را بر اساس خواص انرژی‌زایی دسته‌بندی می‌کند. از دیدگاه طب سنتی چین، گل داوودی انرژی سرد ملایم و نزدیکی خاصی با کانال‌های انرژی مرتبط با کبد، ریه‌ها، طحال و کلیه‌ها دارد.

خواص درمانی
مشکلات چشم: دم‌کرده‌ی آن به رفع خستگی چشم، تاری دید و خشکی چشم کمک می‌کند. از آن برای جلوگیری از آب مروارید نیز استفاده می‌شود. ضماد گرم آن برای رفع خستگی و تسکین درد چشم مفید است. می‌توانید گل‌های داوودی را در آب داغ خیس و از آن یک ضماد درست کنید. ضماد را روی پلک‌ها بگذارید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه بماند.
تصفیه‌ی خون: در طب سنتی، از دمنوش گل داوودی برای سم‌زدایی و تصفیه‌ی خون استفاده می‌شود. این دمنوش هم برای روح و هم برای جسم مفید است. از گل داوودی می‌توان همراه گیاهان دیگر مانند دارچین، جنسینگ و شیرین بیان استفاده کرد. دمنوشی با این ترکیب، تقویت‌کننده‌ی بدن است. از این دمنوش برای درمان تب و سردردهای خفیف نیز استفاده می‌شود.
مشکلات پوستی: گل داوودی خواص ضدعفونی‌کنندگی دارد و به درمان آکنه و جوش کمک می‌کند. ضماد گیاهی گل داوودی درمان موثری برای جوش‌ها، التهاب پوست و واکنش‌های حساسیتی پوست است.
عفونت‌های باکتریایی و ویروسی: گل داوودی منبع خوبی از ویتامین C است و به همین دلیل از آن برای درمان عفونت‌های باکتریایی و ویروسی استفاده می‌شود. دمنوش این گیاه به کاهش علایم سینوزیت کمک می‌کند.
عوارض جانبی
این گیاه فواید بسیاری دارد اما مانند همه‌ی گیاهان دیگر، عوارضی هم دارد. معمول‌ترین عوارض جانبی گل داوودی عبارت‌اند از:
حساسیت: اگر به هر یک از گیاهان خانواده‌ی کاسنیان (بومادران، کاسنی، گندواش، درمنه‌ها، انجبار و بابونه‌ی رومی) حساسیت داشته باشید، احتمالا به گل داوودی هم حساس خواهید بود.
درماتیت تماسی: اگر شما به این گیاه حساسیت داشته باشید، ممکن است باعث قرمز شدن و خارش برخی از قسمت‌های پوست شود که به آن درماتیت تماسی نیز گفته می‌شود.
حساسیت به نور: کسی که پوستش نسبت به گل داوودی حساسیت داشته باشد، ‌پس از تماس با نور فرابنفش، دچار حساسیت به نور می‌شود.
بارداری: در مورد استفاده از گل داوودی در دوران بارداری و شیردهی، اطلاعات کافی در دسترس نیست، بنابراین توصیه می‌شود زنان باردار و شیرده از مصرف آن خودداری کنند.
تداخل دارویی: مصرف گل داوودی ممکن است با داروهای تجویزی برای سرطان، HIV و دیگر داروهای ضدالتهاب تداخل ایجاد و تاثیر آن دارو را خنثی یا تشدید کند و علایم شدیدی را به دنبال داشته باشد.
مسمومیت: گل داوودی حاوی مواد شیمیایی به نام پیرِترین است که در تولید حشره‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها از آن استفاده می‌شود.
تماس بیش از اندازه با این مواد شیمیایی ممکن است باعث مسمومیت، آسیب به چشم و حتی التهاب دستگاه عصبی مرکزی شود.

 
برگرفته از سایت مجله نیک و نو