پرسیاوشان؛ پرپشتی را به موهای شما باز می‌گرداند

نام‌ها:
نام فارسی: پرسیاوشان

نام علمی: Adiantum capillus – veneris L.

نام انگلیسی: Maidenhair

نام‌های دیگر: Adiantaceae

Venus Hair, Rock Fern, Maiden Fern, Hair of Venus, Five – Finger Fern

معرفی گیاه:
ارتفاع گیاه پرسیاوشان تا ۳۵ سانتی‌متر رسیده و بوی سوسنی معطری دارد. این گیاه دارای ریزوم خزنده است. برگ‌ها با تقسیمات ۲ ردیفه، لطیف، فاقد کرک و به طول تا ۵۰ سانتی‌متر هستند. قطعات برگ به رنگ سبز روشن بوده، دمبرگچه‌های خیلی نازک دارند. رگه‌های برگچه‌های نازا به دندانه‌هایی در لبه برگ‌ها منتهی می‌شوند.

طبع گیاه:
معتدل مایل به حرارت و اندکی خشک.

رویشگاه:
این گیاه از جنوب اروپا، سواحل اقیانوس اطلس تا ایرلند و تا دره‌های جنوب آلپ می‌روید.

در ایران در اکثر مناطق از جمله استان‌های شمالی، مرکزی، بلوچستان، لرستان، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، فارس و بوشهر رویش می‌کند.

بخش‌های دارویی:
گیاه کامل با ریشه و ریزوم، برگ خشک شده

ترکیبات شیمیایی:
فلاونوییدها
پروآنتوسیانیدین‌ها
استرهیدروکسی سینامیک اسید
اشتباهات:
برخی اوقات دارو دارای ناخالصی‌هایی شامل برگ سرخس کَرَف (Pteridium aquilinum) می‌باشد.

موارد مصرف و اثرات درمانی پرسیاوشان
خلط آور است.
مصرف آن در هنگام افزایش بلغم مفید است و واجد اثرات نرم‌کننده نیز می‌باشد.
تحلیل برنده، لطیف کننده، گشاینده و اندکی قابض است و مانع خونریزی می‌گردد.
مدر و قاعده آور است.
خرد کننده سنگ‌های ادراری است.
تحلیل برنده خنازیر و دمل‌هاست.
موارد تایید نشده:
در قرون وسطی از این گیاه برای درمان بیماری‌های مختلف دستگاه تنفسی، به صورت چای‌های ضد سینه درد و نیز شربت جهت درمان سرفه‌های شدید استفاده می‌شده است.
هنوز هم در اسپانیا، بلژیک و جزایر قناری از این گیاه به صورت دم‌کرده برای درمان برونشیت، سرفه و سیاه سرفه استفاده می‌شود.
با توجه به نام آن (که در زبان انگلیسی این گیاه به نام موی جن خوانده می‌شود) از آن برای درمان کم پشتی مو و حفظ سیاهی رنگ آن استفاده می‌گردد.
در قاعدگی دردناک و شدید نیز استفاده می‌شود.
روش مصرف:
دارویی که برای مصارف خوراکی به عنوان چای استفاده می‌شود، به صورت پودر یا خرد شده می‌باشد. مقدار مصرف استاندارد این داروی گیاهی، ۱/۵ گرم دارو در یک فنجان مایع در هر وعده می‌باشد.

موارد منع مصرف:
هنگام بارداری نمی‌بایست از این گیاه استفاده شود.
تاکنون هیچگونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف بجای مقادیر درمانی گیاه مزبور شناسایی نشده است.
منابع:
کتاب مرجع گیاهان داروئی (جلد اول)
تألیف و ترجمه دکتر احمد امامی،دکتر شیرین فصیحی و دکتر ایرج مهرگان

رگرفته از سایت مفید طب