خواص میخک
میخک (خشک شده ی غنچه ی درخت میخک) از دو هزار سال پیش به عنوان ادویه به کار می رفته است. میخک، ادویه ای گران قیمت بوده که تنها پادشاهان و ثروتمندان می توانستند از آن استفاده کنند. وجه تسمیه ی این درخت به این دلیل است که غنچه های خشک شده ی آن که کوچک و به طول یک سانتی متر هستند. به شکل میخ کوچک است. درخت میخک بومی جزایر اندونزی و اقیانوسیه است و به علت زیبایی خاصی که دارد، امروز در بیشتر نقاط دینا به عنوان درخت زینتی پرورش داده می شود؛ البته در مناطق سردسیر این گیاه در گلخانه و گرم خانه نگهداری می شود. میخک معمولا به عنوان یک ادویه ی آشپزخانه و در ترکیب با فلفل، دارچین، زردچوبه و سایر ادویه ها برای تهیه ی پودر ادویه ی کاری مورد استفاده قرار می گیرد. از روغن میخک نیز درتولید عطرها، صابون ها یا به عنوان ماده ی طعم دهنده در لوازم پزشکی و دندان پزشکی استفاده می شود.
خواص میخک
برای رفع دندان درد و گوش درد یک قطره از اسانس میخک یا روغن آن راروی دندان بمالید یا در گوش بچکانید.
برای کاهش درد دندان و کاهش عفونت های دهانی استفاده می شود. آغشته کردن محل پوسیدگی دندان به روغن میخک در تسکین درد دندان موثر است.
غنچه خشک شده ی میخک، بادشکن، مقوی معده، ضدآشفتگی و تهوع است.
تقویت کننده ی مغز است. کسانی که حافظه ی ضعیف دارند باید از دم کرده ی میخک استفاده کنند.
میخک از سرطان جلوگیری کرده و حتی درمان کننده ی سرطان است.
برای معالجه ی اسهال و دل درد اطفال توصیه می شود.
برای آسان کردن زایمان، خانم های حامله باید در ماه های آخر بارداری، هر روز چای میخک استفاده کنند.
مضرات میخک
میخک بسیار گرم است، بنابراین برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممکن است باعث ناراحتی کلیه و روده ها شود.
طیبه فراهانی، دانشجوی دکترای زیست شناسی گیاهی، عضو فعال انجمن تحقیقات طب سنتی ایران
برگرفته از سایت بوعلی دارو